Searching without getting caught Achilles

Zijn gedachten liepen over. Niet alleen die van zichzelf, maar ook die van een monster in zijn lichaam. Azazel maakte hem al vanaf zijn geboorte gek. Vaak genoeg noemde Seth de demon om hem terug te treiteren Aza. Iets wat de demon niet graag hoorde, maar die was er nu wel aan gewent en dus ook  niet zo erg meer. Seth zat te genieten van de rust die de rivier hem schonk. Hoewel er vele mensen rond liepen en vast ook een paar verborgen magiërs. Het intereseerde hem niet wat de koning van hem wilde nog dat Seth ook maar een vinger naar de vluchtende Magiërs vangen zou. Meestal als hij er eentje tegen kwam vermoorde hij hen vaak genoeg. Alleen al doordat Azazel de macht over zijn lichaam wilde. Zijn enigste zorg was zijn 5 jaar oudere zus vrij te krijgen. 'Saai... saai... saai!' klonk het in door zijn gedachten heen terwijl Seth zijn plan opnieuw probeerde te bedenken, maar Azazel bleef er door heen praten. Wat hem nogal ergerde. Hij was de enigste die Azazel kon zien of welke magiër die machtig genoeg was om de dood of bijna hemelse krachten kon beheerzen. Een reusachtige rode met gloeiende plekken draak lag naast hem. Hij had zijn vleugels op gevouwen en staarde verveelt naar het water. 'Zou je voor even je kop kunnen houden?!' beet Seth de demon even toe en keek de demon pisnijdig aan. Seth wist dat Azazel zijn woede altijd gebruikte om de macht over te nemen, maar door de robijn die hij van zijn zuster gekregen had die ze doordrenkt had met zusterliefde behoeden hem voor een komplete burn out. Azazel gebruikte alle energie die Seth had, maar wist niet of zijn lichaam volledig kon herstellen mocht Azazel De volledige macht over zijn lichaam krijgen... Dat was een vraag die hij liever niet beantwoord krijgen zou. Want dat zou beteken dat Azazel gewonnen had. Iets wat Seth helemaal niet zag zitten. Hij had de verhalen wel gehoord van zijn ouders dat mensen die geboren waren met een demon inplaatst van een menselijke ziel vreselijke dingen deden. Vandaar ook dat de Familie Boneclaw een slechte reputatie had. Moorden, brandstichten en nog meer van die vreselijke dingen. Seth zuchten even diep. Wat kon hij doen om zijn zus te bevrijden zonder gepakt te worden, want niet alle magiërs  waren tegen de koning. Er waren er ook een paar van wat hij begrepen had dat die uit een vreselijke situatie kwamen en nu een beter leven hadden door andere magiërs te vangen of te doden. Nooit zou hij hun gelijk geven. Nooit zou Seth hun gedachten over de koning kunnen delen. Hij vervloekte de koning en zijn barbaarse manier van regeren. Zijn ogen sloten even en hij genoot van de stilte die heerste bij de rivier. Buiten het gelach van kinderen en het opgewekte gepraat van de mensen was er weinig dat hem ergerde op het moment. Dit soort dingen waren heerlijk en rustig. Opeens tilde Azazel zijn kop op en keek over en achter Seth. Wat had hem gewekt? Meestal was het een relletje of een boze woorde wisseling, maar Seth hoorde geen van beide. 'Hm volgens mij gaan we bezoek krijgen.' zei Azazel terwijl hij zijn blik achter Seth hield.  Seth draaide zich om, maar herkende de persoon niet direct omdat die nog ver weg was. Maar een beetje bekentheid kwam wel door. Hij zuchten diep en gromde inwendig. Azazel was met Seth versmolten dus voelde hij wat de jongen deed. Hij grinnikte schurend. Wanneer Seth zich begon te ergeren wist de demon dat controlle over het menselijke lichaam nabij was. Het klonk alsof je twee stenen hard en ruw langs elkaar schuurde. Hopelijk wordt er niet weer het gezeurt over hoeveel magiërs ik gevangen heb, want met jouw gebonden aan mij zal dat moeilijk gaan. Zeker met jouw bloedlust!!!' mopperde Seth stilletjes. Hij stond op en liep in de richting van waar de persoon vandaan kwam. Het stille hoopje dat naast de rots had gelegen stond ook op en stapte droogjes met Seth mee. Hatelijke gevoelens jegens zijn medelotgenoten kon Seth moeilijk uit sluiten.  Ookal was hij een rustige jongen. Zeker omdat hij wist dat sommige zijn gevoelens jegens de handelswijze van de Akinori niet gewaddeert werden. Met die gasten in de buurt voelde hij zich nu eenmaal niet op zijn gemak. Azazel stond op en hoefte de eerste 5 a 8 stappen van Seth geen stap te verzetten, maar liep rustig mee. Jammer genoeg dat hij zich niet helemaal geven kon door dat rot juweel van de zus van Seth, maar hij was heel erg benieuwd naar het komende gesprekje???

(Achilles)

In zijn ogen was Seth veel liever vrij geweest met zijn zus en ouders te samen. Het was een goed leven geweest, soms wat hard, maar zo was het nu eenmaal als je op een boerderij groot was gebracht natuurlijk. Zijn  magie bracht enkel dood en verdoemenis, handig voor ongedierte zoals die knaagers die de oogst toch alleen maar opvroten!!! Toen de andere Akinori stil hield stopte Seth ook. Azazel boog zijn kop iets al was het niet nodig. Seth zijn oren waren ook gelijk Azazel's oren. Toen de jonge man begon te spreken luisterde Seth geduldig. Hm geen geklaag??? Vreemd. De koning wilde dat hij het liefste net als de andere Akinori zo veel mogelijk rebelse magiërs doden of gevangen nam. Niet dat Seth daar veel zin in had en het liefste magiërs weg stuurde dan ze doden of ving. Maar de meeste wilde zijn advies niet en dreven het vaak zo op de spitste dat Seth kwaad werd en zijn controlle aan Azazel verloor. Er waren er maar weinig die naar hem een Akinori luisterde en echt ook vluchte.  'Onverwachts is het zeker, maar het zal wel nodig zijn.' zei hij kalm en voelde hoe Molt tegen zijn linker been ging zitten al hielt hij de andere Akinori scherp in de gaten. Toen de andere begon over Azazel werden zijn ogen lichtjes groter. Die knaap kon Azazel zien... Azazel liet weer een schurend gegrinnik horen iets wat Seth vreselijk ergerde op het moment, maar hij liet  het niet zien  'Knap hoor dat je Azazel zien kan. Er zijn maar weinige die dat kunnen.' zei Seth op rustige toon en zijn ogen werden weer normaal. Azazel vroeg zich af of die knaap hem ook horen en zo niet ook voelen kon, maar bij het laaste deed de demon geen poging toe. 'Echter is dat juist het probleem. Azazel en ik zijn verbonden van af mijn geboorte. Het zou heerlijk zijn van dat gedrocht af te zijn, maar helaas gaat dat niet. Zoals ik al zei zijn er maar weinige die hem zien nog kunnen voelen. In feiten is de demon een geest voor de meeste deze aarde.' zijn laastste zin kwam er nogal verveelt uit doordat Azazel zich zo opdrong om tussen Seth en de andere Akinori in te komen met zijn kop. Seth porde de demon in zijn hals wat er voor andere er nogal vreemd uit zag alsof Seth in de lucht prikte.

XD

Seth zag hoe Azazel zijn kop weer terug trok, maar was nog niet van plan dit gastje te laten gaan. Misschien kon hij nog eens iets leukts met dit mensje met magie uithalen? Misschien wel zo ver dat Seth zijn woede te groot voor hem werd. Azazel stapte rustig langs zijn gastheer heen. een kleine 100 tot 200 meter konden ze afscheidelijk zijn. Anders zou een van de twee kunnen sterven, maar gelukkig wisten alleen Seth en Azazel deze cruciale informatie. Echter ergerde Seth zich aan de stilte die bij sommige Akinori voor deed. Alsof ze bang waren hun mond te gebruiken? Maar bij deze gast was het anders. Alsof hij nooit graag met andere sprak??? Seth hoorde de weinige woorden die de jongen uit sprak en zag hoe diens wenkbrauw lichtjes oprees. Hm zelf dacht hij dat alle Akinori wel wisten wie hij was? De laatste woorden van zijn mede Akinori lieten hem koken van binnen. Wat dacht die gast nu? Dat hij een van de beste was van de konings slaafjes? Te goed voor andere? Seth zag hoe Azazel voor de jongen ging staan. 'Hij verkloot niets! Seth probeert juist andere te helpen dan te vernietigen. Niet iets wat jouw intereseerd blijkbaar. Ik kan zien welke woede jij in je hart draagt. Woede over dat niemand jouw hielp, maar klein hielt. Vernederde!' sprak de demon. Seth wilde de demon het liefst zijn kop van zijn romp rukken, maar dat ging zo moeilijk... Wel was hij iemand die niet aa onnodig bloed vergieten deed. Wat de koning in zijn met gif vergeven hersens wilde doen ging toch ook niet. Overal terwereld waren magiërs wilde hij die allemaal doden??? 'Je grote muil past best bij de wil van de koning overmatse hagedis!' sneerde Seth pissig. Dat er een onverwachte vergadering was, was al irritant, maar dat Azazel ook nog eens die grote bek van hem voorbij sprak was nog erger op het moment. Zeker met sommige die onveroorlooft de wil van de koning gewoon weg volgde en uitvoerde! Hoe deze gast daarover dacht zou hij snel genoeg uit vinden. Niet dat Seth er ook maar op zat te wachten. Hij wilde langs die gast op lopen en Azazel een fikse dreun verkopen...

XD (Oh oh Azazel heeft ook zo'n grote muil...) XD

Azazel grimaste door iets met zijn lip op te trekken. Die demon was nog niet het ergste. Het ergste was dat hij gedwongen werd op twee manieren. Met deze vernielzuchtige demon te leven en voor de koning te werken!!! Seth zag de afwachtende spot in de ogen van Azazel. Hij wist heel goed dat wanneer hij te kwaad werd de demon toegang had tot zijn lichaam. Snel probeerde hij zich rustiger te worden, maar geen van beide werkte echt mee. Zowel Azazel als die andere Akinori. Maar Azazel verlegde zijn blik naar de andere jongen en grinnikte scheurend. 'sentimenteel? Zo ver ik weet zijn er geen Sentimentele demonen. Het voelt enkel heerlijk. Hoewel jij vast denkt dat je geen haat meer in je draagt zal dat gevoel uit eindelijk wel slijten, maar heel langzaam.' grinnikte de demon en keek weer naar Seth die dichtbij genoeg was om hem een stomp te geven, maar vreemd genoeg deed Seth het niet. Het was iets in de woorden van die andere Akinori dat hem liet stoppen. Seth maakte in gedachten een paar zinnen die de jongen mogelijk had kunnen zeggen als spot. Normaal maakte hij zich er niet druk om, maar eenmaal in zijn groei van ongecontroleerde woede kon hij heel heel slecht weer kalm worden. Ook doordat Azazel hem enkel aanspoorde. Toen de Akinori haast dreigend een uiting naar Seth maakte keek deze met een groeide weode naar de jonge man. Als die gast dat maar uit zijn hoofd liet. Het zou zijn zus niet ten goede komen!!! 'Tsk, weer zo'n hondje van de koning. Alles doen wat die zieke geest wil. Wat denk je dat de koning straks doet als alle magiërs straks dood zijn. Denk je dan echt dat hij zelfs zulke hielen likkers als jij zou laten leven?!' Woede maakte dat hij niet langer van zijn gezonde verstand kon genieten en reageren anders had hij het heel anders aangepakt. Azazel zag hoe de poort voor hem steeds verder open ging naarmaten Seth zijn woede groter werdt.

’Kijk naar jezelf en je ziet een sentimentele demon. Reageerde Achilles koel. Azazel grijnsde breed. dit mens mocht hem sentimentele demon vinden, maar het was juist hun werk om woede en andere wraak gevoelens op te speuren en deze bij de personen op te wekken. Hij begon weer schurend te lachen. 'Vind wat je wilt mens. Dan moeten vast alle demonen Sentimenteel zijn. Wij zoeken juist mensen die veel opgekropte woede in zich hebben om het te laten ontketenen. Zeker bij hen die vervloek zijn.' bij zijn laatste woorden keek hij richting Seth die het steeds moeilijker kreeg met zijn woede te beheersen, maar Azazel was hem voor en beukte het laatste beetje weerstand aan stukken. Seth kon het niet helpen, maar zo'n overname deed altijd vreselijk pijn. Alsof hij dan in licht te laaien stond. Azazel verdween voor even voor de andere Akinori toen deze zijn woorden richting op Seth die naar zijn hoofd greep en een pijnlijke kreun niet kon binnen houden. 'Verdomme Azazel Kappen!' kreunde Seth pijnvol. Onaardse vuur laaide hoog op rond om Seth die zich nergens anders op kon richten dan de woede die hoger en hoger in hem oplaaide en de pijn die de demon in hem veroorzaakte. De rode robijn op de strik begon fel te gloeien. Het onaarsde vuur begon de vorm van Azazel aan te nemen, maar hij stuurde Seth volledig. Azazel keek niet op een Akinori meer of minder. Het waren meestal ook magiërs dus waar lag dan het verschil? Die moesten toch uit de weg geruimt worden... Dus waarom ook niet. 'Hur hur hur. Misschien, maar wat zal de koning op het moment voor je doen, hier en nu?' Klonk de demonen stem via de mond van Seth. Zijn al rode ogen gloeide zachtjes, maar toen hij zijn blik op de jongeman legde danste vurige vlammen in de ogen van de overgenomen Seth die nu totaal geen controlle over zijn doen en laten had. Azazel speelde graag met zijn prooi en dus waarom zou hij het nu anders doen?

(Oh oh) XD